domingo, 18 de marzo de 2012

VOCALIZACIÓNS COPULATIVAS





LEO NUN XORNAL que os doutores Gayle Brewer e Colin Hendrie das Universidades Central de Lancashire e de Leeds respectivamente publican un estudo no que demostran que os ruídos e xemidos de moitas mulleres cando practican sexo son intencionados. Chámanlles a estes xemidos vocalizacións copulatorias. A experimentación vén dicir que moitas mulleres utilizan conscientemente esas vocalizacións como un táctica para aumentar a baixa estima do varón e para que vaia acabando cando elas xa se aburren ou se senten molestas. En definitiva, que non hai sincronía entre os laios, ruxidos e berros e o orgasmo propiamente dito. Das mulleres estudadas, o 25% admite que berra fóra do orgasmo un 90% do tempo, un 66% recoñece que utiliza tales manifestacións efusivas como aceleradores da exaculación do home, un 92% sabe perfectamente que cos chíos, bufidos, laios e afrontamentos elevan a moral do compañeiro e un 77% non ten inconveniente en aceptar que así o practican para que o compañeiro se sinta contento e descanse coma un touriño despois de quedar demostrado o fenómeno que é.
Descoñezo as pretensións finais deste estudo, pero antóllaseme que abundan experimentos referidos ao campo da sexualidade e dos afectos que, agás demostrar os prexuízos de quen formulan as hipóteses a investigar, pouco aportan á ciencia e ao ben vivir. No presente caso, non acabo de saber se o auténtico descubrimento é que as mulleres son conscientes de que berran, que saben da importancia que na relación pode supor a compenetración para elevar a estima e satisfacción do compañeiro ou, espero que non, simplemente escaravellar na falsa idea previa de que as mulleres poden e tenden a finxir máis e mellor que os homes. Se a relevancia do experimento radica na intencionalidade dos brúos ou saloucos, nada novo baixo o sol. Nunca oín que en tal estado as mulleres (os homes por descontado que non)perdesen a consciencia, quedasen reducidas a mero espasmo descontrolado e imparable incapaz de responder a calquera estímulo externo. Claro que serán conscientes ao longo do proceso e dedicarán intención, sabedoría e experiencia a canto realizan cos cinco sentidos. Como consecuencia, nada máis lóxico que utilicen aquelas artes (creo que tácticas tal e como din no estudo non é palabra adecuada) que incrementen a compenetración e pracer dos dous. Por conseguinte, non acabo de ver moito beneficio na investigación. Non vaia a ser, repito, que ao formular determinadas hipóteses se caia na trampa de alimentar a latente desconfianza inzada sobre a fiabilidade, con vocalización ou sen ela, da resposta sexual feminina. Porque, onde está escrito que deban sincronizar xemidos con orgasmo, inconsciencia con berros, involuntariedade con maior autenticidade do pracer?

3 comentarios:

  1. Soy mujer y no me siento representada por este estudio.Si de intencionalidad se trata toda comunicación sexual, habría entonces que haber incluido caricias, miradas, abrazos y besos destinados a decirle al "otro" cuánto nos gusta, nos excita y nos place.

    ResponderEliminar
  2. Nada,me temo,está escrito en ningún lado.Nadie es del todo inconsciente nunca.Si hubiera un ruido amenazante el proceso pararía.Sabiendo esto,creo que los doctores hicieron un estudio algo insensato .No interesa tanto desligar los"efectos especiales"si,como esta claro,es algo que en un elevado porcentaje satisface a las dos partes.Si no satisface a uno de ellos o a ninguno,se diluirá la relación sexual haya gritos o no los haya.Lo que no gusta acaba en el cubo de la basura.En mi opinión todos estamos representados en lo que acabo de escribir.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pienso que más que un estudio insensato, es un estudio muy pobre.

      Eliminar

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.