Sempre, si, aínda que a min gústame máis a lentitude da versión de Karl Richter (eiquí: http://www.youtube.com/watch?v=aHSEfcqjFv4. O “Sehet, Jesus hat die Hand” empeza no minuto 1:46). Xa sei que os que saben do choio din que as versiós de Karl Richter tiran a kitch; pero que lle vou facer!
Ca Pasión según San Mateo pásame una cousa curiosa (ou igual non tan curiosa, non sei): resulta que, aínda que eu sou ateo empedernido de sempre, cando escoito a Pasión según San Mateo, entro ás veces nunha especie de trance, e fágome crente (ou eso creo, polo menos). Por desgracia, a cousa dura soamente o que dura a música.
(Canta razón tiña o Cioran: sen J.S Bach, Deus non sería máis que un persoaxe de segunda ou terceira fila..).
Sempre, si, aínda que a min gústame máis a lentitude da versión de Karl Richter (eiquí: http://www.youtube.com/watch?v=aHSEfcqjFv4. O “Sehet, Jesus hat die Hand” empeza no minuto 1:46). Xa sei que os que saben do choio din que as versiós de Karl Richter tiran a kitch; pero que lle vou facer!
ResponderEliminarCa Pasión según San Mateo pásame una cousa curiosa (ou igual non tan curiosa, non sei): resulta que, aínda que eu sou ateo empedernido de sempre, cando escoito a Pasión según San Mateo, entro ás veces nunha especie de trance, e fágome crente (ou eso creo, polo menos). Por desgracia, a cousa dura soamente o que dura a música.
(Canta razón tiña o Cioran: sen J.S Bach, Deus non sería máis que un persoaxe de segunda ou terceira fila..).
Un abrazo, Miguel.