COMIDA CHINESA

CALQUERA terá observado na súa cidade a cantidade de locais comercias pechados ou que anuncian o peche. Comercios de roupa, de calzado, de papelería ou de outras moitas actividades levan desde o inicio da crise ofrecendo saldos permanentes ou liquidacións por peche inmediato. Algúns disimulan indicando que é por xubilación, pero a causa polo que o fan a maioría é boa de saber. Nunha esquina dunha rúa céntrica veño observando a evolución dun local que parece ter a negra enriba. Pasou de moda para señoras a comida xaponesa, de local ortopédico outra vez a moda xuvenil, logo a cervexería con tapas variadas, de mercar ouro a vender lambetadas... e segue. Tal foi o movemento e variedade de ofertas efémeras que a cada novo experimento emprendedor, para rir por non chorar, calculáballe o tempo que duraría aberto. Case sempre o meu prognóstico afinaba bastante, agás no da comida xaponesa, que lles calculei tres meses e só aguantou dous e tres días. Agora anuncia que nos días próximos abrirá para vender comida chinesa.

Declaraba nestes días un mozo emprendedor que este país caera na conta do drama que supuña a cantidade de desempregados, pero que non se captara na súa dimensión o drama dos pequenos emprendedores. O número de persoas que o perderon todo, os aforros depositados na ilusión dun novo negocio, os préstamos conseguidos con suor e bágoas, as axudas de familiares, os traballos sen horario e a decepción de moitos emprendedores non está ben avaliada. Xente que arriscou os cartos do seu paro detrás dun pequeno negocio, comerciantes que o perderon todo, empeñadas casas ou propiedades adquiridas a base de moito esforzo, tendeiros que se deprimen aburridos á espera de que entre alguén pola porta. Neste país cóbraselle ao emprendedor antes de saber se fará negocio, se lle irá ben. Á parte as dificultades para a apertura dos locais, a presión das cargas sen comezar a gañar un euro son esaxeradas. Cómpre moito atrevemento e serenidade para abrir nestes momentos un negocio e saír adiante. Talvez os autónomos merezan máis atención. Os gobernantes non se fartan de gabalos e prometerlles axudas de todo tipo, pero non se ve ese apoio imprescindible para que a actividade flúa e dea azos emprender. Por iso estou pendente de como lle irá ao local que veño investigando, ogallá sexa por fin a comida chinesa, aínda que non é das miñas preferidas, a iniciativa que triunfa.

PUBLICADO EN EL CORREO GALLEGO