DEUS CONTA AS BÁGOAS DAS MULLERES

NON me pregunten o porqué, pero estou convencido de que as mulleres entenden mellor o mundo que os homes. Será pola testosterona varonil, que tampouco nos deixa vivir tanto coma elas. Hai algo no home que o incita á abxección e á estupidez, á catástrofe total. Un home loita contra vento e marea por erguer un imperio, por facer cartos, por dominar, progresar, e cando chega á cúspide, cando parece ter alcanzado o soño detrás do que andaba, guinda o éxito pola borda. Esnaquiza todo. Coma se unha insatisfacción inconsciente, unha chamada autodestructiva o invitase a realizar unha queima definitiva de todo o logrado para comezar da nada outra vez ou para morrer por cansanzo.

Só se lle ocorre para escapar de tal tedio poñer os ollos na axuda feminina, apoiándose nunha muller fermosa e máis nova, que o impulse de novo para non morrer de fastío. Isto que tanto se repite en homes chegados á madurez, sexan cultos ou incultos, saíndo da nada ou herdando fortunas, vivindo apegados á arte ou fozando nos cartos coma marráns, ocorre xa na máis tenra mocidade se o triunfo é evidente.

O modelo máis nefasto, o que por desgraza os nosos nenos trantan de emular, é o do futbolista triunfador. Como algún adestrador dixo: os nenos non queren xogar ao fútbol, xogan a ser futbolistas, que é diferente. E os pais dos nenos tamén. Algún amigo tenme contado que retirou ao seu rapaz do equipo infantil no que pensaba realizaría unha san actividade deportiva para non asistir a partidos nos que os pais, convertidos en energúmenos e perdida a razón, convencidos de que teñen na casa un embrión de Ronaldo, insultan ao árbitro con rabia e saña. Non imaxino a ningunha muller chegado a tales extremos por unha ilusión tan banal, si en cambio véxooas a cada paso sachando forzas de onde parece non hai para loitar polo esencial dos seus fillos: comida, saúde ou educación.

Con todo, o peor segue sendo esa necesidade masculina de se facer machotes humillando ás mulleres. É a cacholada máis ignorante e daniña na que se manteñen. Como un home para sentirse tal pode atopar satisfacción desprezando e humillando da maneira máis groseira a unha muller? A santo de que mozos atléticos, podres de cartos, incluso formados algúns, polos que as mulleres tolean, necesitan asociarse con negociantes impresentables que optan por facer cartos traficando con mulleres, incluso menores? Bendita sexa a presunción de inocencia. Sen ela volveriamos á lei da selva. Pero algo parece evidente: mozos que se teñen por heroes, aos que as masas, todo político, institución, mesmo a igrexa os acolle para ofrendar os seus éxitos os pés de canta Virxe se coñece, mantiveron tratos cun presunto mafioso e porco traficante de mulleres. Non ten explicación. Salvo que aceptemos como certo por onde comenzamos, que elas son máis sabias e entenden mellor o mundo, e que teñen razón os xudeus: Deus conta as bágoas das mulleres.