INFANTIL, SR.MINISTRO, INFANTIL E PRIMARIA

É COMA se cantase un carro. Poden todos os expertos do planeta insistir en que tanto cambio partidista é prexudicial na educación que, tan axiña como chegan ao poder os novos, están desexando virar patas arriba todo o anterior, tan seguros están de que por fin eles serán os que lograrán a reforma definitiva. Como non podía ser doutro xeito, este ministerio vai na mesma liña: cambios e transformacións ideolóxicos que o único que conseguen é fartar a profesores, confundir a pais e desorientar a alumnos. Abusando da boa fe que se lle presupón no inicio do seu mandato, quixera facerlle ao novo ministro unha breve consideración, moi na liña do sentido común que tanto apreza o presidente que o nomeou.

Se realmente o Sr. ministro está en disposición de actuar de maneira eficaz, suxeriríalle que se esquecese canto antes das obrigas ideolóxicas para contentar a certos grupos de presión e se puxese ao práctico. Primeiro: excelencia e esixencia. Perfecto. De aplicación inmediata na selección do profesorado. Mentres non conte cun bo e motivado profesorado, esqueza toda reforma. Os mestres han de ser elixidos entre os mellores, deberán estar moi preparados e pasarán antes de exercer por un control rigoroso e exhaustivo mediante o que se demostre que saben do que ensinan e saben ensinar. Iso non é posible sen conseguir, entre todos, aumentar o seu prestixio social. E non lle dean máis voltas. Segundo: acepte que a base de toda convivencia na escola é a marcha adecuada na aprendizaxe. Non existe mellor autoridade. Quen queda excluído intelectualmente crea problemas de convivencia. Nunha aula onde a metade está a nivel 20 e a outra a nivel 8 non é posible achegar os de abaixo aos de arriba e tampouco funcionará a convivencia. Como se evitan estes desaxustes? Actuando a tempo e con medios na educación infantil e na primaria. Se os alumnos se descolgan na primaria, chegados á ESO, non digamos a bacharelato, é moi custoso recuperalos. Aos descolgados hai que pillalos nos primeiros pasos, e repetir, se algunha vez funciona, é nos cursos inferiores. Por iso, se quere investir con siso, o investimento principal deberá ir destinado a infantil e primaria. Terceiro: durante estas etapas educativas básicas, insistamos no esencial: técnicas de estudo e lectura, lectura e lectura. Quen non chega á ESO cun hábito aceptable para saber estudar, un nivel de lectura fluído e cun coñecemento mínimo das materias instrumentais, está perdido. Isto é o que di o sentido común. Só así, dende abaixo e con bos profesores, é posible mellorar o ensino. Cómpre para tomar estas medidas recuperar algunhas das competencias traspasadas ás autonomías? Aí é onde se ven os gobernos que gobernan.