NECESITARÍA un par de meses para confirmar a predición coa que me vou arriscar, pero se economistas de renome poden fallar nas súas previsións con descaro, por que non podo eu atreverme con asuntos máis triviais? A miña tese é a seguinte: Messi, o indiscutible xogador, non volverá a ser idéntico ao que era. Por suposto, continuará xogando de marabilla, el pode permitirse xogar coxo mellor ca moitos coas dúas pernas, pero a esencia do seu fútbol cambiará. Non digo que para peor, pero será outra.
Sempre mantiven que a súa xenialidade radicaba en que xogar para el seguía a ser coma cando un rapaz sae ao recreo. Eu observaba a conduta dos estudantes á hora de se comportar no xogo. E non había dúbida: aquel que tiña o vicio, que cría nas súas posibilidades, que confrontaba en cada recreo que era o mellor por regateo, flexibilidade, visión anticipada, disparo, velocidade e intelixencia, arramplaba con todo o que se lle poñía diante, fose máis grande, andase por lle dar nas canelas... tanto tiña . Pegaba a pelota aos pés, deixaba no camiño a canto opositor se lle aparecía e decidía no último instante a maneira de resolver o gol. Messi, no ámbito profesional, era tal cal. Tanto lle tiña que chovese, fose frío, calor, que os que o perseguisen toleasen arredor del coma unha manada de búfalos, el gozaba durante o tempo que estaba no campo e ata nin creo que pensase nas estratexias que lle dese o adestrador. Non é atlético, nin alto, nin conta cun físico portentoso, pero goza do don da anticipación, parece que está andando despistado e de súpeto arrinca coma unha chispa deixando paralizada a media defensa, é flexible coma un vimbio, amárrase ao céspede coma se fose a propia herba, e por riba, se hai que pelexar, mete antes o pé, calcula mellor os tempos e sempre o balón, coma por imán, vai onda el. Así era. Un neno que xoga facéndose millonario a el e á familia, pero máis centrado en pasalo ben ca noutra cousa. Por iso non sufría lesións nin unha triste gripe. Paréceme que despois dos problemas legais do verán e desta lesión, seguirá sendo un excepcional xogador, pero algo nel cambiou: é un profesional máis racional e acabouse o recreo. Estaría ben que esta hipotética transformación no xenial futbolista repercutise nos pícaros que andan arredor do fútbol noutra impresentable burbulla de corrupción e que se lles acabase a impunidade.
PUBLICADO EN EL CORREO GALLEGO
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.