TARDE PIACHES, MARIANO

ACÚSASE ao ministro Margallo de falar en exceso do aburrido e manido problema do secesionismo catalán, aducindo que non é precisamente o encargado de exteriores o máis indicado para pronunciarse sobre o asunto. O certo é que a iniciativa estivo sempre do lado catalanista, pois o Goberno central adoptou unha posición defensiva, monocorde e legalista que a nada bo conduciu. Parece que agora intentan dende a Moncloa iniciar un plan de explicación e sedución para que o despece non vaia a maiores. Se xa antes Margallo interviña, supoño que agora non o fará menos. Polo momento xa lle escoitei dicir que nin a OTAN nin Europa aceptarían xamais a unha Cataluña esgazada do resto do Estado.

Mala estratexia dende a miña humilde visión. O ministro de Exteriores debería xogar un papel moi importante para clarificar a confusos e situar na realidade aos posibles ilusos que confunden a secesión co paraíso terreal. Moito antes de agora, se algunha iniciativa tomase o Goberno central, xa deberían ter ben traballado no exterior un plan de axuda. Pero a boa xestión en exteriores realízase non exterior, non en Onda Cero. E, se desexan que alguén os tome en serio, non debe ser o señor Margallo quen faga declaracións aquí, senón convencer polo baixo a Merkel e a Knud Bartels para que eles si ben alto e dende fóra declaren con rotundidade a braña na que se espetarían os independentistas no caso de que, por estes métodos, sigan gurrando con largarse porque non nos queren. A misión de Exteriores sería arrincarlles declaracións con xugo a pesos pesados da política internacional, lograr que digan algo que puidese dar que pensar aos ilusionados e entusiastas secesionistas que todo o fían ao glorioso día da declaración dun estado propio. Esa, paréceme, sería a liña a seguir por Exteriores. E estráñame que non dedicasen máis empeño a esta misión, máxime cando considero que, dos ministros actuais, é o señor García-Margallo dos poucos que demostrou intelixencia e capacidade. Claro que neste embrollo ben tecido polas elites catalanistas hai xa moitos anos que dende o Goberno central non dan unha a dereitas nin a esquerdas. Só se preocuparon de lles cantar ao oído e ceder por comenencia ata que, sorprendidos polo descaro do neno malcriado, non lles queda outra que mandar os fiscais para que o cale. Tarde piaches, Mariano. Pero non só Mariano, tamén Felipe, José María e José Luís.

PUBLICADO EN EL CORREO GALLEGO