SERVIZO SOLIDARIO OBRIGATORIO

NON me move ningún ardor guerreiro. Ata librei da mili. Resultaría irrisorio que me convertese nun defensor das vellas batalliña e reclamar unha volta ao pasado de mili obrigatoria. Para nada. Pero iso non impide que vexa aspectos positivos no servizo obrigatorio á sociedade, a compartir en igualdade mozos e mozas de tódalas comunidades, de calquera extracción social, un período de axuda á sociedade que forxaría unha personalidade de visión ampla, universal, xenerosa, responsable. Vivimos nunha sociedade aganchada aos dereitos con escaso recoñecemento da imprescindible contrapartida dos deberes. Todo dereito supón un deber. Parece coma se a democracia e os valores desta convivencia viñeran dados, regalados, sen custe algún. Talvez a mocidade necesite dunha obriga que a sitúe diante dun esforzo e dunha colaboración social que lle digan da satisfacción de dar algo ao ben común.

Sei que algunhas ideas- ocorrencias máis ben- quizais pouco estudadas e precipitadas de algúns dirixentes de esquerdas están sendo ridiculizadas pola dereita sen piedade. (Lembren iso de axudar a limpar o botellón, ou dos nenos collendo cabichas polas beirarrúas). De inmediato se recorre a fracasos de experiencias socialistas para desprestixialos. A mofa dáselle ben a determinados locutores ben pagados. Pero no fondo, comezar a falar da necesidade dunha colaboración no servizo social, non debería asustar nin alporizar, nin menos levantar ameazas con futuras obxeccións de conciencia no caso de establecer un servizo solidario obrigatorio.

Que habería de negativo en que a filla do notario de Bilbao e o fillo do xornaleiro de Jaén tivesen que compartir uns meses da súa vida axudando a dependentes en Galicia? Por que chamaría a risa que o fillo do empresario catalán debese colaborar coa filla da mestra de Mérida nun centro de refuxiados en Alxeciras? Por que habería de prestarse a mofa que mozos de Albacete, Cádiz e Donostia formasen cuadrillas para vixiar e coidar os montes? É probable que un se vaia obcecando e non cotemple na súa complexidade a medida, pero por máis que o analizo, a min paréceme que un servizo solidario obrigatorio durante un tempo na vida sería de grande utilidade para a mocidade e o país.