domingo, 5 de julio de 2015

EMANCIPADA PORTADORA DE VESTIDOS

QUE si, que as mulleres de hoxe están a anos luz das de hai trinta anos. Que no mundo laboral, educativo, na liberdade alcanzada, no comportamento sexual, no poder político e tamén no económico, o progreso resulta indiscutible. Avoas con oitenta anos en nada se parecen ás mulleres que con trinta educaron aos seus fillos. Nin elas mesmas se recoñecerían soportando aqueles días de sometemento. Xa non digamos as súas netas estudadas, con aspiracións laborais idénticas ás dos máis prometedores dos varóns, viaxadas, libres e seguras. A transformación da vida da muller nos últimos anos –ganada a pulso– é espectacular. Moitos machos non saen do seu pasmo vendo tal evolución, a algúns cústalles aceptala así, e moitos, por máis que verbalmente o celebren, aínda seguen adaptándose a esta nova situación que os mantén desorientados. Algúns, e isto xa é tráxico, retorcendo a súa debilidade en agresión miserenta, contribúen a que o maltrato sexa unha das máis graves eivas da nosa sociedade. Pero si, a muller de hoxe, a pesar de que cobra menos e de que aínda non aparece en tódolos centros de poder en concordancia coa súa valía , emancipouse cun ritmo nunca visto.
Sorprende, non obstante, que neste avance permanezan algunhas condutas. Coma se alguén se empeñase en que determinados papeis non se perdesen. Por referirme a un concreto: ese afán detrás do ideal de modelo, a muller dez igual a modelo, por riba da presidenta, da empresaria, da profesional brillante. Parece que detrás de todo, no fondo, quedase ese ideal imperecedoiro de alcanzar a plenitude como modelo, como ideal de beleza, manifestación visible do triunfo. E non me atrevería eu a culpar só ao machismo desta persistencia no rol. Certo que a publicidade e o mundo da moda, movidos en grande medida por homes, colaboran na resistencia deste ideal, talvez coa subterránea utilización empobrecida do reclamo feminino. Pero parece que tampouco á muller lle gusta desprenderse de tal reduccionismo. Sánchez Ferlosio exprésao mellor ca ninguén no seu último libro Campo de retamas: "Por deprimente que el hecho nos resulte, la culminación social de la mujer y por ende su imagen ideal es hoy la de modelo. Oh, nueva reina, portadora de vestidos, qué se hizo de la emancipación?!". Será que os homes non o damos entendido e por ser portadora de vestidos non deixa de culminar a súa emancipación?

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.