TODOS NOVELISTAS

ABUNDAN os escritores que prognostican que a novela está morta e ao mes seguinte publican unha. Se non me equivoco, Eduardo Mendoza é un deles, e non só publica, senón que recibe tódolos honores e premios e éxitos de vendas que os máis humildes quixeran para si. Eu non digo que estea morta nin deixe de estalo, simplemente me parece que se está a converter todo nunha novela. Miren por onde miren, esbouran cinascos de magma para escribir novelas a esgalla. O malo é que a maioría dos materiais que se poderían transformar en obras de ficción universais e eternas quedan en anécdotas baleiras e pobres que nada achegan á ruín realidade.

Claro que para que todo este material intente coller forma necesítanse creadores, artesáns, afeccionados ou atrevidos que intenten elevar a suxestiva realidade a narración con categoría literaria. E disto non falta. Así como se pode discutir se a novela está morta ou non, o que resulta evidente é que detrás de cada profesor, avogado, presentador de televisión, oficinista, policía ou xuíz agóchase un novelista en potencia. Algúns, recoñezámolo, dun oportunismo e descaro impropio da súa profesión. Eu comprendo que o momento polo que pasamos tenta ao máis sereno e abúlico dos espíritos. A quen non lle gustaría transformar o descaro corrupto de tanto pícaro en novela?; como resistirse á invitación de narrar as falcatruadas dun membro da casa real utilizando a institución con fins benéficos para facerse rico coma un porco?; quen non sente desexos de imaxinar unha aventura histórica a raíz do roubo dun libro único por un simple electricista beato encerellado nas sotanas dos cóengos da catedral de Santiago?; por que non ser un, avogado coñecedor e defensor dos mafiosos máis groseiros, o indicado para compoñer a mellor historia sobre o contrabando nas rías?; como non probar fortuna a ver se por fin é unha, xornalista farta de escoitar a mesmas imbecilidades ao ministro de quenda, a que eleva as súas trapalladas a categoría de novela sobre a inepcia de certos políticos?; por que non aproveitar a popularidade de saír a diario na televisión para vender unha historia erótica que os asesores editoriais lle indican pode ser un éxito soado? Con tanto material de novela neste país non estraña que tantos caian (caiamos) na tentación. E así nos vai: realidade de novela e todos novelistas (malos).

PUBLICADO EN EL CORREO GALLEGO