EFECTOS SECUNDARIOS

AGARDO na sala de espera dunha consulta médica. Unha muller nova que senta enfronte vese que non espera coma todos nós. Pola saúde que reborda, vestimenta, familiaridade cos secretarios e maletín que pousa no asento da beira, non custa deducir que é visitadora médica. Le un informe mentres agarda ata que se lle une outra moza da profesión que pregunta se está o xefe. Senta cadan ela. É máis nova, moito máis agraciada fisicamente (ela sabe do seu atractivo, non o pode agochar), e comentan as dúas, sen entusiasmo, sobre outros hospitais, outros xefes de servizo, outras visitas pendentes nestes matadores días de calor. A secretaria anúncialles que de inmediato as recibirán, o xefe deu orde de que en canto saia o paciente que está dentro, mande pasar á primeira. Sorrín as dúas con educación. Non tarda en saír a paciente, entra a comercial que chegara en primeiro. Visita relampo. Non debeu de ter nin tempo a se sentar. Entrar e saír foi todo un. Sorriulle á compañeira dándolle o relevo: todo para ti, parece que ten présa, e marcha na busca do ascensor.

Con andar ledo e mirada lizgaira, a segunda visitadora abre o seu sorriso de lúa branca aínda sen ver ao visitado e diríxese segura á porta do despacho. Onde todo era silencio e parecía non haber, ninguén salta unha voz de varón saudando leda, eufórica case: canto tempo sen te ver! E a un non lle custa saber que se ergueu amable o director de departamento, que a mandou sentar, que probablemente lle regalou dous bicos e que sorrí atento ás novidades que lles poida mostrar. Non se entende a conversación, pero sábese ben que é animada, agradable, sen présa. Pasan moitos minutos, talvez o produto que presenta esta visitadora esixe máis explicacións. Pero pasan tantos que acabo por non prestar atención, o pensamento céntrase noutros obxectivos, ata que a porta se abre, o xefe, máis cerca dos sesenta ca dos cincuenta, sae acompañando á moza ata fóra da porta, aínda teñen os últimos sorrisos e palabras amables que se dar de despedida, penso, pero non, equivócome: o médico acompaña á comercial, tomarán, escóitolle, un café rápido. E aló se van camiño da cafetería, amigables, resolvendo, supoño, aclaracións aínda pendentes sobre os efectos secundarios do fármaco presentado. Porque non me cabe a menor dúbida que, coma toda droga, tamén esta algún efecto secundario traerá asociado.