A LIÑA DE DEFENSA DE BLESA

SERÁ tan burriño o equipo de avogados de Miguel Blesa como para non dar coa liña de defensa ante este pequeno arranque da xustiza contra un verdadeiro responsable? Escribo coa emoción quente de ler a noticia, non porque teña sede de ver banqueiros na cadea, que algo si, senón porque me colleu por sorpresa. Non sabía nada do xuíz Elpidio José Silva e o que menos podía sospeitar era que unha tarde gris de maio se atrevería a meter na cadea a o expresidente de Bankia. Certo que é prisión provisional e que os 2,5 millóns de fianza non ha ter dificultade en reunilos –parece ser que era o seu salario anual–, pero dá unha miga de ánimo ver que algún dos que si estiveron de festa están obrigados a lourear coa xustiza. E menos mal que o xuíz Elpidio caeu na conta de lle retirar o pasaporte, non coma outros. Pero vaimos ao caso: serán tan ineptos os seus defensores coma para non dar coa liña que o ha deixar libre e honorable tal e como segue a ser o seu compañeiro Sáenz non hai moito brandamente remunerado pola dedicación a favor da riqueza e reparto equitativo da mesma no país?

È probable que cando lean isto o Sr. Blesa xa estea na súa casa. Pero por se houbese algún atraso, aí vai a miña suxestión, se lle funciona ao presidente do goberno diante das medidas máis calamitosas e con peores consecuencias, malo será que non lle funcione a el. Ao parecer, por mal análise e faltando á lei na compra dun banco americano –erro non desculpable en profesional de tan alta especialización e merecido salario–, o Sr. Blesa fixo perder a Bankia 500 millóns. Pois ben, a defensa argumentará: Señoría, será certo o que os informes periciais ditaminan, non nega o meu cliente que se puido producir perda similar á mencionada, pero é consciente a sala do que Bankia perdería de non actuar así, o desastre que suporía para os accionistas, aforradores e empregados se o meu cliente non realizase a operación pola que se pretende condenar? Propoño unha revisión sen prexuízos ideolóxicos. Non é que causase perda ao banco. Simplemente, con actuación tan arriscada, evitou unha perda tres ou catro veces superior. Polo dito, Señoría, non só non errou, senón que merecería o recoñecemento pola súa profesionalidade. Solicito, e conclúo, a absolución inmediata de tódolos cargos. E o xuíz Elpidio quedaría coa boca aberta dunha cuarta. Hai argumentos irrebatibles.

PUBLICADO EN EL CORREO GALLEGO